جداسازی سویه های مخمر بومی تجزیه کننده ی گزیلان و بررسی میزان تولید بیواتانول توسط آن ها

هیدرولیز اسید رقیق سبب آزاد سازی قند های موجود در ساختار همی سلولزی می شود، اگر چه در این میان سبب ایجاد ترکیبات ممانعت کننده ای مانند فورفورال و مشتقات شکست لیگنین می شود. بنابراین داشتن میکرارگانیسمی با فعالیت زایلانازی و مقاوم نسبت به ترکیبات ممانعت کننده می تواند سبب افزایش بازده تولید اتانول شده و قیمت تولید آن را قابل رقابت با بنزین کند. به منظور جداسازی مخمر های تجزیه کننده زایلان، محیط های طبیعی مانند زمین های کشاورزی و بقایای پوسیده ی گیاهان نمونه برداری شدند. اتانول تولیدی به منظور انتخاب مخمر برتر اندازه گیری شد و 5 مخمر برتر با روش های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شدند. اتانول تولیدی مخمر های برتر در محیط حاوی هیدرولیزات باگاس نیشکر مورد ارزیابی قرار گرفت و مخمر 26 به عنوان سویه ی برتر انتخاب شد. طراحی آزمایشات جهت انتخاب بهترین محیط که حاوی ترکیبات ارزان قیمت جهت تولید اتانول باشد، انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که ایجاد سازش در سوش 26 در محیط های حاوی هیدرولیزات باگاس ×2 (دوبار تغلیظ) سبب بهبود تولید اتانول شد. درنتیجه ی توانایی رشد بهتر و مصرف قند، غلظت اتانول تولیدی در نهایت بهg/lit 6 رسید.